Nevvas b. Seman adındaki sahabi, bir gün Peygamberimize iyiliğin ve kötülüğün ne anlama geldiğini sorar. Sevgili Peygamberimiz (s.a.s.) ona şöyle cevap verir:
“İyilik, güzel ahlâktır. Kötülük ise vicdanını rahatsız eden ve insanların bilmesini istemediğin şeydir.”
(Müslim, Birr, 15)
Peygamber Efendimiz bir başka hadisinde şöyle buyurur:
“Kötü söz ve davranışların İslam’da yeri yoktur. İslam’ı en hayırlı olan insanlar, ahlâkı en güzel olanlardır.”
(İbn Hanbel, V, 100)
İbni Mes’ûd (radıyallahu anh) tarafından rivayet edildiğine göre, Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:
“Üç kişi bir arada bulunduğunuz vakit, başka insanlara karışıncaya kadar, (içinizden) iki kişi diğerini bırakıp fısıldaşmasın. Çünkü bu fısıldaşma, o kişiyi üzer.”
(Buhârî, İsti’zân 47; Müslim, Selâm 37, 38; Ayrıca bk. Ebû Dâvud, Edeb 24; Tirmizî, Edeb 59; İbni Mâce, Edeb 50)
İbni Ömer (radıyallahu anhümâ) tarafından rivayet edildiğine göre, Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:
“Sizden biriniz bir kimseyi oturduğu yerden kaldırıp sonra onun yerine kendisi oturmasın. Fakat açılarak halkayı genişletiniz.”
(Buhârî, İsti’zân, 28)
Selam ve dua ile.