“El-Bedî” (البديع), Arapça kökenli bir isimdir ve Allah’ın 99 isminden (Esmaü’l-Hüsna) biridir. “El-Bedî'” ismi, “eşsiz, benzersiz bir şekilde yaratan” anlamına gelir.
Bu isim, Allah’ın hiçbir örneği, modeli ya da benzeri olmaksızın her şeyi mükemmel bir şekilde yaratma sıfatını ifade eder.
Arapça kökenine bakıldığında, “Bedî’” kelimesi “yenilikçi” veya “emsalsiz bir şekilde icat eden” anlamına gelir.
Kur’an-ı Kerim’de de bu isim Allah’ın yaratıcı gücünü vurgulayan bağlamlarda geçer, örneğin:
- “Bedi’us-semavati vel-ard”: “Gökleri ve yeri örneksiz bir şekilde yaratandır.” (Bakara Suresi, 117. ayet)
Bu isim, Allah’ın yaratma gücünün sınırsızlığını ve eşsizliğini hatırlatır.
İnsanlara da yaratıcılık, yenilikçilik ve benzersiz olma çabalarını anımsatıcı bir anlam taşır.
Kur’an’da El-Bedîʿ İsminin Geçtiği Yerler
El-Bedîʿ ismi, Kur’an-ı Kerim’de Allah’ın yaratma sıfatını öne çıkaran ayetlerde geçer:
- Bakara Suresi, 117. Ayet:“Bedi’us-semavati ve’l-ard.”
“Gökleri ve yeri, daha önce bir örneği yokken yaratan O’dur.”
Bu ayet, Allah’ın yaratmasının hiçbir modele veya örneğe dayanmaksızın gerçekleştiğini vurgular. - En’am Suresi, 101. Ayet:“Bedi’us-semavati ve’l-ard. Enna yekûnu lehû veledun ve lem tekun lehu sahibetun.”
“O, göklerin ve yerin eşsiz yaratıcısıdır. O’nun nasıl bir çocuğu olabilir ki, O’nun bir eşi yoktur.”
Bu ayet, Allah’ın yaratmadaki benzersizliğini ve insanlara özgü niteliklerden uzak olduğunu ifade eder.