Selamun aleykum 

Toplumda sıkça rastlanan bir tablo var: İnsanlara çoğu zaman unvanlarına, makamlarına ya da maddi güçlerine göre değer veriliyor.

Bir CEO’ya gösterilen özen, çoğu zaman aynı çatı altında çalışan bir temizlik görevlisine gösterilmiyor.

Oysa insana değer vermenin ölçüsü, onun koltuğu değil, sırf insan olmasıdır.

Birine kaba ya da küçümseyici davranmak, kimi zaman bir üstünlük göstergesi sanılabilir.

Oysa aslında bu, kişinin kendi karakterindeki eksikliğin işaretidir.

İnsanlar sizi verdiğiniz emirlerle değil, gösterdiğiniz nezaketle hatırlar.

Gerçek güç, başkalarını ezmekte değil; onlara değer vererek yüceltmektedir.

Bugün sokakta, toplu taşımada ya da iş yerinde gözlemlediğimiz birçok durum aslında bu gerçeği gözler önüne seriyor.

Metroda kalabalıkta yaşlı birine yer vermek, market kasasında çalışan görevliye teşekkür

etmek, çöp toplayan emekçiye selam vermek…

Bunlar küçük gibi görünen ama büyük anlam taşıyan davranışlardır.

Çünkü hayatın her alanında bir zincirin halkaları gibi birbirimize bağlıyız.

Temizlik görevlisi olmadan iş yerinde düzen olmaz, işçi olmadan fabrikalar üretmez,

sekreter olmadan işler yürümez.

Dolayısıyla saygı sadece yukarıya değil, her yönde eşit dağılmalıdır.

İslam da bu gerçeği açıkça ortaya koyar.

Kur’an-ı Kerîm’de şöyle buyrulur: “Ey insanlar! Şüphesiz biz sizi bir erkekle bir dişiden yarattık. Ve sizi milletler ve kabileler haline koyduk ki birbirinizi tanıyasınız.Allah katında en değerliniz, O’na karşı gelmekten en çok sakınanınızdır.” (Hucurât, 13)

Peygamber Efendimiz (s.a.v) hayatı boyunca tevazu ve saygının en güzel örneğini göstermiştir.

Toplumun her kesiminden insanla aynı sofraya oturmuş, kimseyi küçümsememiştir.

“İnsanlara merhamet etmeyene, Allah da merhamet etmez.” hadisi de bu anlayışı özetler.

Kibir ve küçümseme ise kesin bir şekilde yasaklanmıştır.

Peygamberimiz, (s.a.v) “Kalbinde zerre kadar kibir bulunan kimse cennete giremez.” buyurarak insanı asıl büyüklüğe taşıyanın tevazu olduğunu vurgulamıştır.

Veda Hutbesi’nde söylediği şu sözler de insanlık tarihine yön veren bir mesajdır:

“Arap’ın Arap olmayana, beyazın siyaha, siyahın beyaza üstünlüğü yoktur. Üstünlük ancak takvadadır.”

Sonuç olarak, bir CEO’ya gösterilen saygı ile bir temizlik görevlisine gösterilen saygı arasında fark olmamalıdır.

Çünkü her ikisi de Allah’ın kuludur ve insan olarak eşit haklara sahiptir.

Gerçek olgunluk, insanlara makamlarına göre değil, insanlıklarına göre değer vermektir.

Unutmayalım: İnsanlar bizi unvanımızla değil; onlara hissettirdiğimiz değer ve saygıyla hatırlayacaktır.

Günlük Hayatta Saygıyı Yaşatmanın Küçük Adımları

Tanımadığınız insanlara bile selam verin, tebessüm edebilriz.

Emek verenlere teşekkür edebiliriz : kasiyere, garsona, temizlik görevlisine…

Toplu taşımada yaşlılara, engellilere, hamilelere yer verebiliriz.

Kimsenin işini küçümsemeden; herkesin emeğinin değerli olduğunu hatırlayabiliriz.

Eleştirirken kırıcı değil, yapıcı bir dil kullanabiliriz.

Gücü baskı kurmak için değil, destek olmak için kullanabiliriz.

Saygı bazen tek bir selamda, tek bir teşekkürde, tek bir nezaket sözünde gizlidir.

Küçük görünen bu adımlar, aslında daha huzurlu ve adaletli bir toplumun temelini atar. Selamun aleykum  

Respect et dignité dans la vie quotidienne

Dans notre société, on observe souvent une réalité : les gens sont jugés selon leurs titres, leurs postes ou leurs richesses matérielles.

L’attention accordée à un PDG n’est pas la même que celle montrée à l’agent d’entretien travaillant sous le même toit.

Pourtant, la vraie mesure de la valeur d’une personne n’est pas son fauteuil, mais le simple fait d’être humain.

Parler avec arrogance ou mépris peut parfois sembler être un signe de supériorité.

En réalité, ce n’est que le reflet d’un manque dans le caractère de celui qui agit ainsi.

Les gens ne se souviendront pas de vous par vos ordres, mais par la gentillesse que vous avez montrée.

La véritable force ne réside pas dans l’écrasement des autres, mais dans le fait de les élever en leur accordant de la valeur.

Chaque jour, dans la rue, dans les transports publics ou au travail, nous pouvons observer cette vérité.

Céder sa place à une personne âgée dans le métro, remercier le caissier au supermarché, saluer l’éboueur…

Ce sont des gestes qui paraissent petits mais qui portent un grand sens.

Car dans tous les domaines de la vie, nous sommes liés comme les maillons d’une chaîne.

Sans agent d’entretien, pas d’ordre dans les bureaux ; sans ouvriers, pas de production dans les usines ; sans secrétaire, pas de continuité dans les affaires.

Ainsi, le respect ne doit pas seulement se diriger vers le haut, mais se distribuer équitablement dans toutes les directions.

L’Islam met aussi clairement en évidence cette vérité.

Dans le Coran, il est dit :
« Ô hommes ! Nous vous avons créés d’un mâle et d’une femelle, et Nous avons fait de vous des nations et des tribus, afin que vous vous connaissiez mutuellement. Le plus noble d’entre vous auprès d’Allah est le plus pieux. » (Sourate Al-Hujurât, 13)

Le Prophète (paix et bénédictions sur lui) a montré tout au long de sa vie le plus bel exemple d’humilité et de respect.

Il a partagé la même table avec des gens de toutes conditions et n’a jamais méprisé personne.

Le hadith : « Celui qui n’a pas de miséricorde envers les gens, Allah n’aura pas de miséricorde envers lui » résume parfaitement cette conception.

L’orgueil et le mépris, en revanche, sont strictement interdits.

Le Prophète (paix et bénédictions sur lui) a dit : « Celui qui a dans son cœur le poids d’un atome d’orgueil n’entrera pas au Paradis », soulignant ainsi que la vraie grandeur réside dans l’humilité.

Et dans son Sermon d’Adieu, il a prononcé ces paroles qui résonnent encore dans l’histoire de l’humanité :
« L’Arabe n’a aucun mérite sur le non-Arabe, ni le blanc sur le noir, ni le noir sur le blanc, sauf par la piété. »

En conclusion, il ne devrait pas y avoir de différence entre le respect accordé à un PDG et celui accordé à un agent d’entretien.

Car tous deux sont des serviteurs d’Allah et possèdent les mêmes droits en tant qu’êtres humains.

La véritable maturité consiste à donner de la valeur aux gens non pas en fonction de leur statut, mais de leur humanité.

N’oublions pas : les gens ne se souviendront pas de nous par nos titres, mais par le respect et la valeur que nous leur avons témoignée.

De petits gestes pour vivre le respect au quotidien

  • Saluer même les personnes que vous ne connaissez pas, offrir un sourire.

  • Remercier ceux qui travaillent : le caissier, le serveur, l’agent d’entretien…

  • Céder sa place dans les transports aux personnes âgées, aux handicapés, aux femmes enceintes.

  • Ne jamais dénigrer le travail de quiconque ; se rappeler que chaque effort a de la valeur.

  • Critiquer de façon constructive, sans blesser.

  • Utiliser sa force non pas pour dominer, mais pour soutenir.

Le respect se cache parfois dans un simple salut, un simple « merci », un mot de gentillesse.

Ces petits gestes sont en réalité les fondations d’une société plus juste et plus paisible.