Rasûlullah –sallâllâhu aleyhi ve sellem– Efendimizʼin de seherlerin ihyâsına yönelik pek çok tâlimâtı bulunmaktadır. Bunlardan birinde seherlerin feyz ve rûhâniyetinden mahrum kalmamamız için, şu tavsiyede bulunmuşlardır:

“Ge­ce iba­de­ti­ne dik­kat edi­niz! Çün­kü o, siz­den ön­ce­ki sâ­lih kim­se­le­rin âde­ti­dir.

Şüp­he­siz ge­ce iba­de­te kalk­mak, Al­lâh’a yak­laş­ma­ya ve­sî­le­dir.

(Bu iba­det) gü­nah­lar­dan alı­koyar, ha­tâ­la­ra ke­fâ­ret olur ve vücuttan dert­le­ri gi­de­rir.” (Tir­mi­zî, De­avât, 101)

 

Hz. Âişe’den (ra) rivayet edildiğine göre o, şöyle demiştir:

Peygamber , geceleyin ayakları şişinceye kadar ibadet ederdi. Ben:

–Yâ Resûlallah, geçmiş ve gelecek bütün günahların bağışlandığı hâlde niçin böyle yapıyorsun, dedim.

–Çok şükreden bir kul olmayayım mı?, cevabını verdi. ( Buhârî, Tefsîr (Fetih), 2; M7126 Müslim, Münâfıkîn, 81)