Gel, bu kez dışarıdaki adımlardan çok, içeriye doğru bir yolculuk yapalım.
Kendimize şöyle bir dönüp bakalım:
Gerçekten yolda mıyız, yoksa yola benzer bir şeyin peşinden mi gidiyoruz?
Hepimiz bu dünyada birer yolcuyuz.
Doğumla başlıyor yolculuk, son durağımız belli: ölüm.
Ama asıl mesele şu: O aradaki yürüyüş ne tarafa doğru?
Kimi koşar, kimi yürür… Kimi yolun kendisini unutur,
Kimi de yolda olup olmadığını bile bilmez.
🌿 Kur’ân’da ise şöyle buyrulur: “Şüphesiz ki bu (İslam), benim dosdoğru yolumdur. Ona uyun. Başka yollara uymayın ki, sizi O’nun yolundan saptırmasın.”
(En’âm, 153)
Demek ki mesele sadece yürümek değil. Doğru yönde yürümek lazım.
Yani yol seni Allah’a götürmüyorsa… O yol seni menzile değil, oyalanmış bir ömre götürür.
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyuruyor: “Kişi, dostunun dini üzeredir. Öyleyse kiminle dost olduğuna dikkat et.” (Tirmizî, Zühd, 45)
Yani bazen yolun kendisi değil, yol arkadaşın seni saptırır.
Bir düşün: Yanında yürüdüğün insanlar seni Allah’a mı yaklaştırıyor?
Yoksa dünyaya mı çekiyor? Mevlânâ da boşuna dememiş:
“Yolda doğru gitmek yetmez. Yol arkadaşın da doğru değilse, sen yine saparsın.”
Peki, yolunu kaybeden biri ne yapmalı?
Kur’ân bize net bir cevap veriyor: “Kim Allah’a yönelirse, O da onun yolunu kolaylaştırır.” (Leyl Suresi, 5-7)
Yani sen sadece yönünü düzelt. Niyetin güzel olsun.
Kalbini temizle, yüzünü Allah’a dön… İşte o zaman zor dediğin şey kolaylaşır.
Dar geçitler ferahlar, dikenler gül olur. Mevlânâ bunu ne güzel anlatır:
“Kervan yürür… ama sen hangi yönü seçtin?
Yol dikenlidir belki ama yön Allah’a ise, o dikenler bile gül olur.”
Şimdi gel, içimize bir bakalım: Bu yürüyüş bizi nereye götürüyor?
Daha iyi bir insan mı olduk? Daha merhametli, daha adil, daha sabırlı mıyız?
Yoksa sadece daha meşgul, daha yorgun ama yönsüz müyüz?
Unutma… Yollar çoktur ama her yol menzile çıkmaz.
Bazı yollar sadece yorar, Bazıları ise yoğurur…
🚫 Son bir hatırlatma: “İçinde Allah olmayan yolculuk, sadece yorgunluktur.”
(Bir tasavvuf hikmeti)
Eğer içinde niyet yoksa, dilinde dua yoksa… Yürüyorsun da, nereye?
Daha çok kazanmak mı hedefin? Yoksa daha çok insan olmak mı?
Yürüdükçe menzilden çıkıyorsan; yolunu sorgula.
🛑 Eğer fark ettiysen ki menzilden uzaklaşıyorsun — dur.
Durmak da bazen bir hikmettir.
Çünkü bazen bir duruş, bin koşudan daha değerlidir.
İşte şimdi, kalbimize soralım: “Ben nereye gidiyorum?”
Sessizlik içinde bu sorunun cevabı seni, belki de en doğru yola götürecek…
Selam ve dua ile …