Bazı insanlar vardır…

Varlıkları, Allah’ın rahmetini hatırlatır.

Yanındayken değil, yokluklarında bile bir huzur bırakırlar kalbinde.

Bir boşluk dolduğunda gönlünde, Hiç beklemediğin bir anda gelir bir selâm:

“Nasılsın, kardeşim? Yada  teyze  yada  abla – abi- amca”

Her neyse 🙂

Ve o an, dünya değil… kalbin biraz daha yaşanılır olur.

Gözlerin uzaklara dalmışken, Bir mesaj düşer ekranına:

Bir “nasılsın?” mesajı ya da “bugün sana dua ettim” demek, aslında çok derin bir manevî bağdır.

Dua eden insanlar, görünmeden destek olan, seni Allah’a yaklaştıran kişilerdir.

“Dua ettim bugün, aklıma sen geldin…” İşte bu insanlar kıymetlidir.

Çünkü seni kalabalıkta değil, secdede hatırlarlar.

Sana bakarak değil, seni hissederek dua ederler.

Görmeleri gerekmez, bilirler. Hangi gün kalbin yorgun,

Hangi gece gözlerin ıslak… Çünkü kalpten kalbe bir yol vardır; Allah’ın izniyle.

Sevin onları.  Hem de Allah için sevin.

Çünkü bu çağda hal hatır sorulmak, bir alışkanlık değil—bir nimettir.

İletişimin bir dokunuş kadar yakın olduğu bir zamanda,

Hâlâ sormuyorlarsa nasılsın diye,  Bil ki mesele zaman değil — niyettir.

Her yanındaymış gibi görünen dost değildir.

Bazı insanlar sadece aydınlıkta, yani işler yolundayken vardır; zor zamanlarda kaybolurlar.

Gerçek dostluk, karanlıkta da yanında olandır.

Onlar vardır ama yok gibidirler.

Hayatına uğrarlar, ama kalbine yerleşmek istemezler.

Dost gibi görünürler, ama dua listende yokturlar.

Bazıları ise… Görünmeden destek olur.

Konuşmadan yoldaş olur.  Secdende yanındadır, ismini anmadan dua eder.

İşte siz…  Hep varmış gibi kalanları sevin.

Kalbinizi Allah için yoklayanları sevin. Bir “Nasılsın?”la içini ısıtanları sevin.

Sosyal medyada değil, dua zincirinde yer alanları sevin.

Gerçekten bağ kuranları sevin. Çünkü onlar azdır…

“Onlar… Ha varlar, ha yoklar.”

Çünkü varlıkları seni Allah’a yaklaştırmaz.

Çünkü yoklukları seni Allah’tan uzaklaştırmaz.

Yanındayken bile yalnız hissettirirler.İsmen dost, kalben yabancıdırlar.

Hayatındadırlar ama gönlünde yer bulamamışlardır.

Sen dertleşmek istersin, onlar susar. Sen dua beklerken, onlar meşguldür.

Sen Allah’a yönelmişken, onlar dünyaya dalmıştır.

Gerçek dost; Allah için sevendir. Varlığıyla seni hatırlatmaz sadece…

Gerçek dostları, seni Allah’a yaklaştıran, dua eden, kalpten seven insanları sev.

Yüzeysel ilişkilerden değil, derin, Allah rızasına dayalı dostluklardan medet um.

“Görmeden, bilmeden dua eden” azdır ama çok kıymetlidi

Yokluğunda bile sana dua eder.

O yüzden… Her kalabalıkta dost arama.

Gerçek dostluk, Allah için sevmektir.

Dua ile kurulan bağlar, dünya kelimelerinden daha güçlüdür.

Her yanında olan dost değildir; ama kalpten dua edenin varlığı, en büyük hediyedir.

Her “var” görünen, gerçekten seninle değildir.

Ama bir de Hakk’a bağlı olanlar vardır…

Seninle karanlıkta yürür,

Göz gözü görmese de gönül gönülü bulur.

Çünkü niyetleri halistir, sevgileri Allah içindir.

🌙 Hayırlı geceler.