İnsan ilişkilerinde sözün yeri büyüktür.

Bir bakış, bir davranış çoğu zaman unutulabilir; fakat gönle değen bir söz, iz bırakır.

Bu yüzden kelimelerin değeri iyi bilinmelidir.

Latife, yani şaka, insanların arasındaki bağı güçlendirmek, sohbeti neşelendirmek için yapılır.

Ancak her insana şaka yapılmaz.

Çünkü bazı insanlar sözü yanlış anlar, niyetin güzelliğini kavrayamaz, hatta şakayı hakaret olarak algılar.

Cahil insan, bilgiden ve anlayıştan uzak olduğu için çoğu zaman söylenen sözün inceliğini kavrayamaz.

Dili, farkında olmadan da olsa, zehir gibi işler.

Latife niyetiyle edilen bir söz, onun elinde gönül yarasına dönüşür. İşte bu yüzden denmiştir ki: “Cahille şaka etme; dili zehirlidir, gönlünü yaralar.”

Akıllı insanla yapılan sohbet, kişiye huzur ve olgunluk kazandırır.

Onun tebessümü bile yüreğe ferahlık verir.

Fakat cahilin gülüşü ve alayı, kalpte kırgınlık bırakır

. Çünkü o, şakanın inceliğini değil, sadece sözün sertliğini görür.

Toplum içinde dostluğu korumak ve gönülleri kırmamak için kime, ne şekilde söz söylediğimizi bilmemiz gerekir.

Latifenin de bir ölçüsü ve muhatabı vardır.

Doğru insanla yapılan şaka dostluğu pekiştirirken, cahille edilen latife sadece pişmanlık getirir.

Sonuç olarak, insan ilişkilerinde dikkatli olmak, söze değer vermek ve muhatabımızı iyi seçmek gerekir. Zira gönül kırmak kolay, onarmak ise zordur.