Bakara Suresi’nin 9. ayeti, hepimizin kalbine dokunan, samimiyet ve dürüstlük konusunda derin bir ders verir.
Ayet şöyleydi: “Onlar Allah’ı ve iman edenleri aldatmaya çalışırlar. Hâlbuki yalnızca kendilerini aldatırlar da farkında olmazlar.” (Bakara, 2/9)
Bu ayet, aslında ikiyüzlülüğün insanın kendi ruhuna verdiği zararı anlatıyor.
Münafıklar görünüşte “iman ettik” diyorlardı, ama kalplerinde başka niyetler vardı.
Yani, insanlara dürüst görünmeye çalışırken, aslında kendilerini kandırıyorlardı.
Bugün insanlar birbirine çok kolay görüntüyle, etiketle ve izlenimle hükmediyor.
Sosyal medyada, iş yerinde, hatta aile içinde bile…
İnsan bazen içiyle dışı aynı olmayan bir hâle bürünebiliyor.
Bir “maskemiz” var: mutluymuşuz gibi, huzurluymuşuz gibi, inançlıymışız gibi davranabiliyoruz.
Ama aslında ayet bize şunu hatırlatıyor: “Sen bir rol oynadığında, en çok kendini kandırırsın.”
Çünkü Allah senin kalbini, niyetini, samimiyetini bilir.
Bir beğeni, bir takdir, bir övgü uğruna yapılan şeyin Allah katında değeri olmaz.
Yani, “insanlar görsün” diye yapılan her iyilik, kalpteki samimiyet hastalığının bir belirtisidir.
Günlük Hayattan Küçük Örnekler
Birine yardım ederken, gizlice değil de herkesin göreceği şekilde yaptığımızda…
“Yardım ettim” diyoruz ama niyetimiz gösterişse, aslında kendimizi kandırıyoruz.
Dini bir söz paylaşıp, o sözle yaşamamaya devam ettiğimizde…
Diliyle iman edip kalbiyle uzak duranın hâlindeyiz.
İş yerinde, okulda, evde “doğru” biri gibi görünüp gizlice yanlış işler yaptığımızda…
Başkaları bizi dürüst sanıyor, ama aslında en büyük zararı yine biz görüyoruz.
Bu tür davranışlar, kalbi yavaş yavaş katılaştırıyor.
Ve insan farkında olmadan ruhsal bir hastalığa yakalanıyor.
İşte ayetin sonunda gelen o uyarı bunun için: “Onlar farkında olmazlar.”
Kendini Aldatmak Ne Demek?
Kimi zaman biz de farkında olmadan benzer bir duruma düşebiliyoruz.
Belki bir ibadeti insanlar görsün diye,
bir iyiliği takdir edilmek için,
bir sözü kendimizi iyi hissetmek için söylüyoruz…
Ama aslında bu, samimiyetin önüne geçen bir perdelik hâli.
Allah’ın bizim kalbimizdekini bildiğini unutmak, işte asıl aldanış bu.
Çünkü insan başkasını kandırabilir, ama Allah’ı asla.
🌿 Gerçek İman ve Samimiyet
Bu ayet bize şunu öğretiyor: İman sadece dilde değil, kalpte ve davranışta olmalı.
Dürüstlük sadece insanlara karşı değil, Allah’a karşı da olmalı.
Kendimizi kandırdığımızda aslında kalbimize perde çekmiş oluyoruz.
Ve o perde, zamanla bizi hakikatten uzaklaştırıyor.
Kalbini Temiz Tutmanın Yolu
Bu ayetten alacağımız ders şu olabilir:
-
Her işin başı niyet.
-
Her sözün değeri samimiyet.
-
Her imanın temeli kalpteki doğruluk.
İnsan ne kadar dürüst olursa olsun, niyetini bozarsa içiyle dışı ayrılır.
Ama kişi, kalbini Allah’a açar ve der ki: “Allah’ım, beni kendime karşı da dürüst eyle.”
işte o zaman o hastalık iyileşir.
Allah’in izniyle
Selam ve dua ile