Bu ağaç yerini beğenmemiş kuzum,” diye cevap verirdi.
Dikili fidanı söker, aynı bahçenin başka bir köşesine dikerdi.
“Neden buraya dikiyoruz bunu, dede?” diye sorduğumda,
toprağa bakar, eliyle fidanın yapraklarını okşar, toprağa eğilir, gözlerini gökyüzüne kaldırırdı.
“Buradan güneş daha fazla,” diye cevap verirdi.
Dedemin sade cümlesi, içime yıllarca yankılandı
Belki de demek istiyordu ki: “Kök salmak, sadece toprağa değil; doğru yere, doğru zamana ve
doğru sevgiye olur.”