Bu hadis, sözün değerine ve konuşmanın sorumluluğuna işaret eden özlü bir uyarıdır.

 

Çünkü söz, insana verilen en etkili nimetlerden biridir; ama aynı zamanda en ağır imtihan araçlarından da biridir.

Kimi söz vardır, kalbe şifa olur. Kimi söz vardır, kalpte yara açar.

 

Bunun için Müslüman, konuştuğunda hayır söylemeli, hakikati dile getirmeli ve sözünü hikmetle süslemelidir.

Aksi hâlde susmak daha hayırlıdır.

 

Çünkü boş konuşmak, lüzumsuz tartışmaların, kalp kırmaların, gıybet ve fitnelerin kapısını aralayabilir.

Sükût, sahibine vakar kazandırır.

Susan, düşünür.

Düşünen, konuştuğunda ölçülü olur.

 

Böylece hem kalp temiz kalır hem de dil günahlardan korunur.

 

Bugün konuşan çok, ama konuşmasının hayrı az olan bir çağdayız.

 

O yüzden Efendimiz’in bu uyarısı çağımızın en büyük terbiyesidir:

 

“Ya hayır söyleyin ya da susun.”