bir insan düşünün ki susuyor…etrafındakiler onun hakkında konuşurlar…

bir başka insan düşünün yine..az konuşan….etrafındaki insanlar yine onun hakkında konuşurlar..

ve son misâl…çok konuşan insan modeli…onun da etrafındaki insanlar onu konuşur…

her halükârda insan hakkında konuşuluyor…dedikodusu yapılıyor…

Âişe radıyallahü anha diyor ki:
(Bir gün)

“Ya Resûlallah! Safiyye’nin şöyle şöyle (yani kısa boylu) oluşu sana yeter.” dedim.

Peygamberimiz (s.a.v.):

“Ya Âişe! Öyle bir söz söyledin (gıybet yaptın) ki, eğer bu söz denize karışsa, onun suyunu bozar”
buyurdu. (Ebû Dâvûd – Tirmizî)

Peygamberimiz (s.a.v.) buyuruyor:

Kim (bir din) kardeşinin namus ve onurunu, onun dedikodusunu yapanlara karşı savunursa, Allah da o kimseyi kıyâmet günü cehennemden korur. (Tirmizî)

Resul-i Ekrem (s.a.a) : ‘Kim bir Müslüman erkeğin ve kadının gıybetini ederse, kırk gün ve gece Allah onun namaz ve orucunu kabul etmez.

Gıybet ettiği kişi affederse o başka.’

Resul-i Ekrem (s.a.a) : ‘Kıyamet günü birisini Allah’ın huzuruna getirip durdururlar ve amel kitabı kendisine verilir.

Baktığında görür ki yaptığı iyilikler orada yoktur.

Der ki: ‘Ya İlahi bu benim kitabım değildir; ben yaptığım itaatları onda göremiyorum? ‘

Ona şöyle cevap verilir: ‘Senin Rabbin, ne hata yapar nede unutur; senin amelin halkın gıybetini yaptığın için yoktur.’

Sonra bir başkasını getirirler ona da amel kitabını verdiklerinde yapmadığı bir çok iyilikleri görür; arz

eder: ‘Ya İlahi, bu benim kitabım değildir; zira ben bu amelleri yapmamışımdır.’ Şöyle denir cevabında:

‘Filan adam senin gıybetini yaptığı için, sana onun iyilikleri verildi.’

Hak Teala Hucurat suresinin 12. Ayetinde şöyle buyuruyor: ‘Ey İman edenler bazınız bazınızın arkasından

çekiştirmesin, gıybet etmesin; sizden biriniz ölmüş kardeşinin etini yemeyi sever mi? İşte bundan

iğrendiniz. O halde Allah’tan korkun…’

Bu ayeti kerimede Allah-u Teala bir mu’minin arkasından gıybet etmeyi onun ölü olduğu halde etini yemesine benzetmektedir.

İbn Abbas’tan rivayet edildiğine göre, Resulullah (s.a.s) iki kabrin yanına uğradı ve:

‘Dikkat edin, bunlar muhakkak azap görüyorlar.

Hem de büyük birşeyden dolayı azap görmüyorlar.

Bunlardan biri koğuculuk (dedikodu) yapardı; diğeri de bevlinden (idrarından) korunmazdı’

buyurur (Müslim, Tahâre, 34) .

Başkalarının kusurlarını açığa vuran, aslında kendi ayıplarını gizlemek ister.”

Ayıbını örtmeye çalışan, başkasının ayıbını ortaya saçmakla meşguldür.”

“Kusur arayanlar, çoğu kez kendi kusurlarını saklamanın telaşındadır.”

Aslinda  konuşmaya başlamadan önce kendimize şu dört soruyu sormalıyız:

Gereği var mı?

Şefkat içeriyor mu?

Birini incitebilir mi?

Sessizliği bozacak kadar değerli mi?

Ne yazık ki çoğumuz bu soruları pek sormayız.

Eskiden ben var ya ben… aklıma ne geldiyse çat çat söylerdim.

Hiç filtre yok! Ne “diplomasi” ne “üstü kapalı mesaj”… Direkt! Tabii küfür falan değil ama

kulak tırmalayan cinsten sözler olurdu.

Yani içimden geçenle ağzımdan çıkan odur.

Ama annem hep derdi:

“Evladım, insanın boğazında yedi düğüm vardır. Bir şey söyleyeceksen önce yedi kere yutkun.

Şimdi ise öyle bir seviyeye geldim ki, bazen konuşmadan önce 7 kere yutkunuyorum, 7 kere

düşünüyorum…

Sonuç: konuşmam bitene kadar millet başka konuya geçmiş oluyor.:)

Şimdi daha iyi anlıyorum annemi 🌸🌸🌸

  Konusmak  bir nimet olsa da, susmak da büyük bir erdemdir.

Zamanla daha az konuşmaya, daha çok dinlemeye başladım.

Fakat dinlemek de çok yorucu olabiliyor.

Çünkü konuşanların çoğu ya boş konuşuyor ya da hep kendini anlatıyor.

Halbuki konuşma, ancak karşılıklı olunca kıymetlidir.

Boş konuşmak, belki de bir insana verilebilecek en büyük cezadır.

Akıl ve erdem, doğru zamanda konuşmayı ve doğru zamanda susmayı bilmektir.

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyuruyor:“Hayırlı şeyler konuşmak, sükûttan daha iyidir; sükût da kötü şeyler konuşmaktan daha iyidir.”

Hz. Ebubekir (r.a.) de şöyle der:“Güzel konuşmanın sırrı, lüzumsuz sözleri terk etmektir.”

Mehmet Akif Ersoy ise şu hikmeti hatırlatır:“Susuyorum; çünkü tam konuşmaya karar

verdiğim anda Efendimiz’in hadisi geliyor aklıma: Susmak huyların efendisidir.”

Dil; dedikodu, gıybet, iftira, böbürlenme gibi kirlerle lekelenmemeli.

Zira dildeki çirkinlikler kalpteki fesadı gösterir.

🌹 En güzel sohbet, Rabbimizle olandır.

Allah (c.c.) ile konuşmak isterseniz namaz kılın.

Allah’ın sizinle konuşmasını isterseniz Kur’an okuyun.

Selam ve dua ile

Dilini neye alıştırırsan onu söyler.